Co się dzieje z ciałem po upadku z wysokości?
2 min read
Upadki z wysokości stanowią istotny problem zarówno medycyny klinicznej, jak i medycyny sądowej. W zależności od kraju są trzecią lub nawet drugą co do częstości przyczyną zgonów związanych z wypadkami lub samobójstwami, dotyczącą głównie środowisk miejskich1. Obrażenia odniesione w wyniku upadku z wysokości mogą być różne, w zależności od okoliczności towarzyszących zdarzeniu. Znaczenie mają: wysokość, z której spadł poszkodowany, rodzaj powierzchni, w którą uderzył, a także część ciała, która miała pierwszy i silny kontakt z podłożem3.
Analiza obrażeń
Upadki z wysokości charakteryzują się różnorodnością obrażeń, zależnych od wielu czynników, takich jak poziom, z którego nastąpił upadek, wiek ofiary, pozycja ciała czy rodzaj podłoża, na które upadła1. Przy upadku z wysokości najczęściej występują urazy głowy, urazy kręgosłupa szyjnego, złamania żeber, uszkodzenia w obrębie narządów wewnętrznych klatki piersiowej3. Liczba i różnorodność analizowanych obrażeń wzrasta wraz z wysokością. Trzy obrażenia: uraz krezki jelitowej, uraz dwóch nerek oraz złamanie drobnych kości kończyny górnej, występują od wysokości progowej III, IV i VI piętra1.
Pierwsza pomoc po upadku
Pierwsza pomoc po upadku z wysokości jest kluczowa dla minimalizacji negatywnych skutków zdarzenia. Jeśli poszkodowany jest przytomny, postaraj się go uspokoić, nie pozwalaj na ruch, a zwłaszcza na wstawanie. Po upadku z wysokości mogą wystąpić nudności i wymioty, na co warto się przygotować3. Jeśli stwierdzisz, że przytomny poszkodowany nie może ruszyć kończynami i nie ma w nich czucia, możesz uznać to za sygnał możliwego urazu kręgosłupa. W tym przypadku zachowaj ostrożność: nie poruszaj jego ciałem, nie przenoś i nie układaj w pozycji bocznej ustalonej3.
Skutki upadku z wysokości
Żaden upadek z wysokości nie powinien być bagatelizowany. Nawet pozornie niegroźne zdarzenie może stanowić przyczynę obrażeń kręgosłupa lub innych poważnych uszkodzeń3. W przypadku podejrzenia urazu kręgosłupa w odcinku szyjnym, warto pomyśleć nad stworzeniem prowizorycznego kołnierza ochronnego i silniejszym ustabilizowaniu głowy3. Szczególnie ważne jest także zabezpieczenie przed wychłodzeniem, a – jeśli miejsce zdarzenia stwarza zagrożenie (ulatniający się gaz, pożar itp) należy ewakuować rannego w sposób jak najszybszy3.